Welkom, bah

Laat ik eens met een ontzettend, gigacliché beginnen, want dat staat zo aardig: welkom op mijn web-log.

Als je van zo’n begin niet ontzettend begint te braken en eigenlijk maar weinig zin krijgt verder te lezen, weet ik het ook niet meer. Ik had een web-log met zo’n beginzin allang weg geklikt, echt waar. Maar enfin, genoeg over die foeilelijke beginzin (maar hij is wel echt lelijk, hè?).

Laat ik eerst eens zo vriendelijk zijn mezelf voor te stellen. Ik ben Jede Linger. Het is een van oorsprong Amerikaanse naam. Je bent totaal vrij in hoe je het uitspreekt. Een mogelijkheid is: Jied Lindzjer. Nederlanders bij het postkantoor, en meer van die instanties waar je je naam door moet geven, hebben de neiging er iets Nederlanders van de maken: Jéde Linger (en dan de –ing als in het Nederlandse woord koning). Ik ben 18 jaar, en voor als je het nog niet wist, volgend jaar win ik de Nobelprijs voor de literatuur. Of nou ja, dat hoop ik. Dat is natuurlijk iets heel anders.

Ik schrijf regelmatig columns of essays, en daarnaast werk ik aan een boek. Ik weet dat dit allemaal ontzettend, maar dan ook echt ontzettend saai klinkt. Ik eis ook van jullie allemaal, die tot hier gekomen zijn met lezen, dat jullie hier nooit meer terugkomen, omdat het gewoon een ontzettend saaie web-log wordt.

Vanaf morgen (zaterdag 25 oktober) verschijnt het eerste deel van mijn verhaal. Elke dag verschijnt een nieuwe ‘episode’. Ik zeg elke dag, omdat ik deel neem aan een ‘schrijfwedstrijd’, genaamd NaNoWriMo (nu begint het wel heel erg saai te worden, maar het is even doorbijten, sorry). Het is de bedoeling in één maand een boek te schrijven van 50.000 woorden. Dat komt neer op drie tot vier kantjes per dag. Ook daar, op NaNoWriMo.org dus, heet ik gewoon JedeLinger.

Reacties en mond-op-mond-reclame zijn uit den boze. Nou, vooruit, jij mag reageren, jij als enige. Maar de rest van de lezers dus niet, he? Jij, alleen jij.

Oh, misschien dat je trouwens wilt weten waar het verhaal over gaat: een student, vrouwen, schrijven, korpsballen, vervelende feesten, en meer onbenulligheden.

Wees gegroet,

Jede